masal

çocukluk masallarına hiç benzemedi mutsuz sonlarım, her mutsuz yeni mutsuzun habercisi oldu ısmarlanan acılar arasında, farkedilmeden..

bir adım atıp sayısız kere döndüğüm yollarda çürüttüm arta kalan ne varsa, her sabah bana uyanıyordum akşamdan kalma, duman altı, leş gibi, yapış yapış yansıma. Başkalarının acıları arasında kendi acılarını unutanların dönemine rastlamadı benim ergenliğim, romanın en afili kahramanında gizliydi bir sonraki hamlelerim, işte o satırlardan miras kaldı kaçamak bakışlar, kendine seslenmeyi beceremeyen bir çığırtkandım yalnızca. Derinlerde biryerler de kuyu cadılarına karşın verdiğim savaşta cephesiz kalmıştım, tarih sayfaları yirmilerimi gösteriyordu o zamanlar, çıkmaz sokağın en çıkmazında bir den fazla yalnızlıkla iletişim sağlıyordum, bozukluğuyla yeşeren hırsız bir aşk ..

Çocukluk masallarına hiç benzemedi oyunlarım, kurtla kuzu vardı ama, şekerle bal hiç..