ben bir masal anlattım

..olamayanlarla baktım aynadaki surete, gözlerim dikkatimi çekti önce..dudaklarımı ıslattım dilimle, öyle, susuz-kupkuru

ellerimle dokundum saçlarıma narin yumuşacık, belli ki henüz büyümemiş düşlerimle..

kendi dilimle birşeyler fısıldar oldum

alışkanlık işte,

ben bile duymadım

..

kimsin dedim adın ne, sesin ne kaç yaşında bedenin

bu çizikler niye?

olmadı, bu sefer anladıda cevap vermedi

(..)


bir nota, bir çok dille anlatılacak olan bu nota..hiç gitmediğimiz diyarlarda başka tenlere fısıldarız, başka suretlere ve hatta başka aynaları parçalarız .. yine biz oluruz sen ben değil biz.. sonra .. sen-ben-biz-onlar..

büyürüz çığ gibi, nereye kadar savurursa..